Advent: een uitnodiging om jezelf te ontmoeten
Zondag 27 december was de eerste zondag van de Advent, de voorbereidingstijd op
Kerstmis. Anselm Grün heeft voor iedere dag van deze periode een bezinnende tekst geschreven.
Hierbij de tekst voor de eerste zondag van de Advent.
Meer informatie over betekenis en ontstaan van de Advent en adventsgebruiken vind je hier.
Tekst uit het boek van Anselm Grün: ‘Met hart en zinnen’ ( ‘Mit Herz und allen
Sinnen’)
Tijdens de advent vieren we bewust vier weken lang onze verlangens. Doordat we ze vieren,
krijgen ze een positieve functie. We hoeven onze verlangens niet te verdringen, we hoeven
niet in teleurstelling en berusting te vervallen. We hoeven ons leven ook niet in overdreven
termen te beschrijven om de teleurstelling niet op te laten komen of haar voor anderen te
verbergen. [….]
Gedurende de advent houden we ons bezig met de realiteit en tegelijk met onze verlangens
die de werkelijkheid van ons leven te boven gaan. We bekennen dat ons verlangen zo groot
is dat niets en niemand deze voor ons kan vervullen. […]
Juist bij heel intensieve belevenissen komt er in ons een verlangen op dat nog meer
verwacht, dat het moment wil vasthouden of nog op intensivering hoopt. Dat beleven we in
de ontmoeting met mensen. Wanneer we van iemand houden en in een gesprek een diepe
overeenstemming bespeuren en daarin aan een geheim raken dat ons te boven gaat, komen
er tegelijk met de vervulling nieuwe verlangens in ons op.
Wanneer een geliefd persoon ons de ervaring van een diepe geborgenheid geeft, dan
hebben we tegelijk het vermoeden van een geborgenheid en een liefde, die nog dieper gaan
dan die welke we ervaren. Er komt een verlangen naar definitieve geborgenheid in ons
boven, een voorgevoel waarbij je je helemaal in de armen van de ander wilt laten vallen om
voor altijd thuis te komen, geborgen te zijn.
Elke diepe ervaring wijst boven zichzelf uit en roept iets in ons wakker, dat alleen van God uit tot rust kan komen. […]
Als we ons in ons verlangen van de mensen naar God laten verwijzen, houdt het verlangen
ons levend. We blijven wakker, we strekken ons uit over onze grenzen heen en groeien over
onze beperktheid uit.