Door Wim Palstra
Dit is deel 1 van mijn ‘Inspiratie in Coronatijden’, gebaseerd op de voorbereidende bijeenkomst voor de Paasviering ( die helaas niet doorgaat), die we een maand geleden hadden met de OLVé-diensten-voorbereidingsgroep.
Wat is er mooier dan het voorjaar ? De tulpen geven hun rode gloed, viooltjes waaien heen en weer, knoppen van druiventakken prikken roze, en het koolmeesje vliegt heen en weer.. De natuur bloeit en groeit, het is genieten.
Maar als ik me omdraai komt de harde werkelijkheid grimmig op me af. Opnieuw hoor ik – het is 26 maart – van een flinke stijging van het aantal coronapatiënten, opnieuw maakt het dodental een sprong.
De spanning is terug, de angst om hoe dichtbij het virus zal komen, de onzekerheid hoe lang het nog zal duren, de zorgen om je gezin, de bijna bovenmenselijke uitdaging die zorgverleners en hulpdiensten aangaan om mensen te redden en alles in veilige orde te houden. En meer en meer banen komen op de tocht te staan.
Wie herkent zich niet in deze beslommeringen ?
Het lijkt allemaal haaks te staan op de vreugde van het paasfeest dat we hopen te vieren ook al gaan de paasdiensten (vrijwel overal) niet door. Gelukkig is de viering van 1e paasdag in de Waalse kerk (12 april) al wel voorbereid. En die mag ons tot bemoediging en inspiratie zijn.
Ik laat hier het eerste deel van de viering volgen.
Als eerste lezing wordt ons een tekst uit Genesis voorgehouden:
In het begin schiep God de hemel en de aarde.
De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed,
maar Gods geest zweefde over het water.
God zei: ‘Er moet licht komen’ en er was licht.
God zag dat het goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis;
het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht.
Het werd avond en het werd morgen, de eerste dag.
In de duisternis die de aarde beheerste bracht God licht toen Gods geest zweefde over de wateren. Het licht was er het eerst, maakte de aarde bewoonbaar voor al wat leeft.. alhoewel de aarde niet zonder het duister kan. Zoals een dichteres zegt: ‘wij mogen weten dat niets tot ontkieming komt zonder duisternis, terwijl zonder licht niets kan groeien.’ Er is geen duisternis zonder licht, geen licht zonder duisternis..