​ door Corry Koot

Goede Vrijdag, Stille Vrijdag

Vandaag is het vrijdag in de Goede of Stille week. Het is nog nooit zo stil geweest op deze dag. Niet alleen kerkelijk is het stil, maar het lijkt of de hele wereld stil is. Met het wegvallen van alle structuren zijn de dagen voor veel mensen leeg geworden. En die schok komt voor velen hard aan. Vooral voor ouderen en mensen die alleen wonen.

Tijd om stil te staan bij de zin van ons bestaan. Waar leven we nog voor? Heeft mijn leven nog zijn? Of zelfs bestaansrecht?

Vandaag, de dag waarop we het lijden en sterven van Jezus gedenken, kunnen we beter dan ooit zijn verlatenheid, zijn eenzaamheid indenken en meebeleven.

Ten diepste gaan

Ook gaan bij veel mensen de gedachten terug naar de oorlogstijd. Hoewel ik nog maar een kind was, bekruipt mij soms hetzelfde benauwende gevoel wat ik toen had: angst voor razzia’s, vliegtuigen, angst om het niet weten hoe lang het nog zal duren. En we begrijpen ook beter hoe het gevoeld moet hebben, dat je niet naar buiten kon, als je ondergedoken was. Bij mooi weer binnen te moeten blijven, wat veel ouderen nu ook overkomt. Niet of weinig contact hebben met de buitenwereld of andere mensen.  Alleen zijn, je alleen voelen, een gevoel van verlatenheid. En …. hoe lang gaat het duren en hoe moet het verder?

Jezus voelde dat in alle hevigheid. Aan zijn lot overgelaten……Zijn vrienden lieten hem in de steek en hij voelde zich zelfs door zijn God verlaten. Dat is lijden ten diepste.. daar doorheen te moeten gaan….

En toch.. weten we… het wordt weer Pasen, een nieuwe lente, een nieuwe tijd breekt aan. Ook voor ons zal de wereld anders worden.

Laten we vandaag stilstaan bij het lijden van Jezus en dat van de hele wereld, al die mensen die nu eenzaam zullen sterven.

En laten wij erop vertrouwen, dat het uiteindelijk goed zal komen.