God zonder Eind

Vanavond wil ik in vervolg op de meditatie van vorige week nog even iets over God zeggen. Complete onzin natuurlijk, waarom zou je het zoveel over God hebben? Maar ja, je weet als ik het over God heb ik het ook over Boeddha en heb ik het ook over Brahma. Heb ik het over het Onzichtbare. We proberen woorden te vinden, maar we slagen daar eigenlijk ternauwernood in.

We weten niet waar we vandaan komen, weten niet waar we naartoe gaan. We alles over RNA en DNA en weten alles van onze hersenen. Maar we weten, zeggen neurologen, vooral dat we nog heel veel niet weten.

Langzamerhand komen we erachter – ‘we’ zijn dan vooral wetenschappers – maar de grote massa begint het ook te beseffen, hoe ongelooflijk complex de wereld is, hoe ongelofelijk kwetsbaar de plek is waar we leven. Hoeveel krachten er spelen die op elkaar inwerken. Als je daar stil bij gaat staan zonder angst, je ziet alles gebeuren en je laat dat aan je geestesoog voorbij trekken, dan gaat het je duizelen van de enorme hoeveelheid beweging, de enorme hoeveelheid verandering die er voortdurend plaatsvindt.

De Big Bang

Is het raar dat mensen bang worden? Is het dan raar dat mensen zich terugtrekken in hun eigen denken, hun eigen voelen? Zichzelf gaan beschermen, een harnas om hun hart timmeren en luiken voor de ramen. De illusie van een veilig leven.

We weten niet waar we vandaan komen, weten niet waar we naartoe gaan. Wat wij de goddelijk natuur noemen is een staat van zijn die door mystici beschreven wordt. Zij beschrijven dat de voorwaarde is dat je je verbonden voelt met alles. Maar die staat van zijn, die staat van geluk, die kun je nog niet zomaar gelijkstellen met God. Misschien, ik weet het niet, want over God kan niks gezegd worden, over de Oorsprong van de oorsprong.

Onze kosmos is ontstaan uit de Big Bang.Wat natuurlijk de vraag doet rijzen wat dan vooraf ging aan de Big Bang. Stel dat je dat te weten zou komen dan rijst de tweede vraag: wat ging daaraan vooraf? In het boeddhisme wordt gezegd dat God het uit zichzelf ontstane bewustzijn is, uit zichzelf geboren. Er ging niets aan vooraf en er komt ook nooit iets na. Uit zichzelf geboren. Mediteer daar eens even als je wilt een aantal minuten op.

Kom je tot rust. Voel je ademhaling, concentreer je aandacht. Overweeg In die aandacht dat er een begin is zonder begin en eind is zonder eind. Uit zichzelf geboren.

De Grote Zaaier

Ik zie God graag los van het uit-zichzelf-geboren concept en iets dichterbij, iets aardser. Ik zie God graag als de zaaier, het zaaiveld en de zaadjes en als de duizend bloemen die daaruit bloeien. Ik zie het schilderij van Vincent van Gogh, de Zaaier, die met royale hand het zaaigoed uitstrooit over de akker waar de zon op schijnt.

Ik zie God als de regen die uit de hemel valt en als de stralen van de zon die er lichtjaren over doen om hier te komen. Ik zie God als het heelal dat alsmaar groter wordt. En ook als het kleinste Higgs-deeltje, het kleinste van het kleinste deeltje wat we maar niet kunnen ontdekken.

God is de grote Zaaier die we alleen maar indirect kunnen herkennen aan zijn vruchten. God is het zaaiveld, het grote netwerk waarin we wederzijds afhankelijkheid zijn. Het grote netwerk wat onbegrensd is en voortdurend in beweging, voortdurend in verandering. Het veld waarin voortdurend nieuw zaad gestrooid wordt, nieuw zaad ontkiemt.

Aanwezig en dichtbij

Zo zijn jij en ik zelf ook de zaaiers en de zaaivelden waarin altijd weer nieuwe zaden vallen en tot bloei komen. Ze komen uit wat geweest is in de vorm van gedachten, in de vorm van emoties, in de vorm van ideeën en concepten. En ze scheppen nieuwe vormen, nieuwe bloei, nieuw leven.

Ik zie God in de potentie van energie die, nu het weer lente wordt, op uitbarsten staat. En in de vele vormen van denken, voelen en handelen en materie op alle niveaus, zie ik God aanwezig. Dichtbij en intiem, overal aanwezig.

God zonder eind

Laten we het daarvoor vanavond bij houden. Neem het door de week mee. Wees de komende week de zaaier, het zaaiveld, de zaadjes en de duizend bloemen die bloeien. We weten niet waar het vandaan komt en we weten niet waar het naartoe gaat. Denk zo nu en dan hoe wonderlijk het is dat wij dit allemaal mogen aanschouwen. Dat wij dit allemaal mogen beleven. Dat wij dit mogen ontvangen.

Laat dat schouwen tegelijkertijd bewustzijn brengen dat dit is wat ieder mens, wat elk levend wezen als geschenk meekrijgt. Wat niets en niemand ons kan en mag ontzeggen. Het Geschenk dat ons ten deel valt is een geschenk voor ons allemaal. Laten we dat In dankbaarheid ontvangen en In dankbaarheid delen. Ik dank jullie wel.

Afsluiting

Moge de vrucht van deze meditatie ten goede komen aan het geluk en het welzijn allereerst van jouzelf. Dat jij zaaier mag zijn, dat jij de heilige akker mag zijn en dat jij het zaad mag zijn waaruit duizend bloemen bloeien.

Moge de vrucht van deze meditatie ten goede komen aan het geluk en het welzijn van de mensen van wie jij houdt en die van jou houden.

Moge de vrucht van deze meditatie de weg verlichten van alle mensen die in het donker leven, die het moeilijk hebben, die vertrouwen verliezen. Mogen ze op enigerlei wijze verlichting vinden.

Moge de vrucht van deze meditatie ook verlichting geven aan mensen die verkeerd terecht zijn gekomen, die geweld gebruiken in huis of tegen anderen, die aan de drugs zijn en verslaafd, die crimineel zijn geworden. Mogen zij door een straal van liefde in hun hart geraakt worden.

Tenslotte. Moge de vrucht van deze meditatie ten goede komen aan het geluk en het welzijn van alle levende en voelende wezens in deze wereld en andere werelden. Nogmaals dank jullie wel en tot volgende week.

De complete tekst vind je onder de video. Belangstelling? Klik dan op deze link .