Tegenstem van de Geest. 

door: Klaas Eldering. 

In een gesprekskring over mystiek hoorde ik regelmatig: “Het gaat om ons innerlijk licht, om de vlam die binnen in ons brandt”. En dat beaam ik graag. We lazen fascinerende literatuur: Franciscus van Assisi, Meister Eckehart, Rumi, het Thomas-Evangelie, teksten van de Dalai Lama over de woorden van Jezus. En we mediteerden. Tien minuten rust en stilte, daarna uitwisselen wat we beleefden. Voor mijn gesloten ogen zag ik kobaltblauwe en diep-paarse kleuren verschijnen; binnen 2-3 minuten voelde ik mijn armen, handen, benen en voeten niet meer. Alleen die adem, die in- en uitgaat. Diepe rust. Ontspanning. En toch….

Telkens borrelde er verzet in mij op; niet dat het niet goed was wat we zeiden of beleefden, nee: het was niet volledig. Na enkele maanden besefte ik het, en wist ik het: ik mis de tegenstem. Die stem tegenóver mij. Of, zoals Huub Oosterhuis het zegt: “Stem als een specht die klopt aan mijn gehoorbeen”. Het appèl dat de ander tegenover mij op mij doet (Lévinas). De profetische kritiek, die mij uitdaagt barmhartig en rechtvaardig te leven. Oproepen van actiegroepen. Noodkreet van een mens naast mij.Pinksteren is God in ons, maar ook God tegenóver ons. De geest van de Eeuwige is niet ons schoothondje, maar een waakhond die ook tegen mijzelf tekeer kan gaan.

Bezieling, vuur,beweging, kracht,zijn heerschappijbreekt door de nacht.De profetie,het visioen,zijn Woord staat òpom recht te doen.De hemel smeult,de aarde brandt;God jaagt zijn geestdoor mensenland.Zijn storm steekt op,breekt elke muur,beweging, kracht,bezieling, vuur.