​door Ellen Tebbe  

Waarom houden mensen meer van de duisternis dan van het licht? Daar zijn vanuit de biologie, sociologie, psychologie, verklaringen voor. Deze vakgebieden overlappen elkaar.

De vraag blijft: wat is een mens? Zodra ik me daarin verdiep word ik enorm zenuwachtig. Mijn hersentjes krijgen kortsluiting. Het is of ik in het heelal kijk.

Een feit is – en dat wordt in onze digitale tijd steeds zichtbaarder- dat de media mensen in duisternis brengen. Dat heeft vast een doel- maar dat doel wil ik niet kennen. Iets wil ik er wel over kwijt.

Kritische journalistiek wordt gemengd met onzin en vuiligheid zodat geen mens meer weet wat waar en niet waar is. Waarom zijn mensen gevoelig voor nepnieuws? Voor complot denken? Ik noem er een paar voorbeelden:5 G veroorzaakt corona, Bill Gates zit erachter, de Joodse lobby. Toe maar.

De journalist Bas Heijne denkt dat mensen tegenwoordig weinig geloof hebben in de overheid en dat onzekerheid gevoelig maakt voor complot denken. Ik weet niet hoe u het ervaart maar ik vind dat in deze rare corona -tijd een hoop narigheid en lelijkheid tot ons komt. We verkeren in verwarring. In duisternis.

Tot zover de donkere kant. Nu gaat de lamp aan.

Fijn, een overweging maken! Me voorbereiden op samen vieren is een lichtpunt. De viering zelf een hoogtepunt. Een lichtend uur dat we samen maken. Een uniek, nieuw uur.

We lazen in psalm 97: ‘rondom Hem is donker van wolken, vuur gaat voor zijn naderen uit. Zijn schichten doorflitsen de wereld.’

Het is onze plicht het licht te eren. Stel je voor dat we in het donker bleven zitten…daarvoor zijn we niet op de wereld gekomen. In het donker blijven is achteruit leven. Niet tot bloei komen.

Zelf heb ik goddank het grootste deel van mijn leven het licht gekend- maar lang niet altijd gevoeld. Het is zo, ja, dat de wereld een koude, onrechtvaardige plek kan zijn. Dat gebeurt ons. En niemand ontkomt aan zo’n ervaring.

Is er eerlijkheid, gerechtigheid altijd en voor iedereen? Nee….er is alleen liefde.

De liefde is het licht dat ons gegeven is, in ons hart. Zo zijn wij geschapen. Het licht is binnenin ons, als een levenskracht die we met anderen delen, met mensen, dieren, planten.

Wij mensen hebben het vermogen lief te hebben. Het is ons gegeven, gratis voor niks. De liefde is ons beste deel.

Het doet me pijn wanneer ik merk dat ik verdwaal in boosheid en wrok. Dat gebeurt.

Ik schaam me dan. Toch wil ik het aanvaarden.

‘God heeft het licht niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld te redden.’